Druh Zbigniew Okorski, prezes i jeden z założycieli gniazda TG „Sokół” w Warszawie (stoi na pierwszy plan w amarantowej koszuli)
Towarzystwo Gimnastycznego „Sokół” w Warszawie było pierwszym gniazdem na terenie Polski, które reaktywowało się po upadku PRL. Rejestracja ta nastąpiła 10 stycznia 1989 r. Rejestracja gniazda warszawskiego umożliwiła w konsekwencji działalność szeregu pozostałych towarzystw sokolich z terenu całej Polski, które wkrótce także wznowiły działalność. Nieco ponad rok później, 1 marca 1990 r. reaktywował się Związek Towarzystw Gimnastycznych „Sokół” w Polsce.
Odrodzenie
Największe trudności przy rejestracji dotyczyły administracji warszawskiej. Zarejestrowanie organizacji na podstawie przedwojennego statutu okazało się w tym wypadku niemożliwe. W związku z tym postanowiono przyjąć statut organizacji krzewienia kultury fizycznej. Po roku starań wydano zgodę na rejestrację. W komitecie reaktywującym gniazdo znalazło się wielu przedwojennych członków „Sokoła”, m.in. druhny Wisława Noskiewicz, Barbara Dębicka i Hanna Dybowska-Zielinska, które największe sukcesy osiągały w łonie „Sokoła Warszawskiego” gniazda Grażyna.
Włączenie się w działalność gniazda, wielu jeszcze przedwojennych Sokołów, było szczególnie cenne, ponieważ posiadali oni wiedzę o organizacji działającej przed wybuchem wojny. Ogółem przez warszawskiego „Sokoła” przewinęło się około 70 osób, które były członkami organizacji w okresie międzywojennym.
Nowe stowarzyszenie skupiło się na wychowaniu fizycznym, kształceniu patriotycznym i szkoleniu wojskowym. Z jego szeregów w ciągu 36 lat wyszło wielu wybitnych przedstawicieli samorządu, społeczników i działaczy sokolich. Od momentu reaktywacji aż do dzisiaj na jego czele stoi druh Zbigniew Okorski, który w latach 1989-1999 pełnił także funkcję prezesa Związku Towarzystw Gimnastycznych „Sokół” w Polsce.
